CERITA BERBAHASA JAWA - ANDE2 LUMUT

ANDHE- ANDHE LUMUT
( WATERMANIK VILLAGE )

Ing desa Watermanik ana perayaan lamarane Panji Asmarabangun karo Dewi Sekartaji.Ujug-ujug ana lindu kang gedhe, kabeh wong panik lan bubar dhewe-dhewe. Dewi Sekartaji uga mlayu terus,nganthi ora ngerti daerah ingkang dilewati sehingga mlebu ing tengah alas.Nanging Panji Asmarabangun isih ing kana.Banjur ngerti yen Dewi Sekartaji lunga,Panji gela.Dheweke terus lunga nggoleki Dewi Sekartaji lan ngganti asmane dadi Andhe-Andhe Lumut.Panji akhire tinggal ing omahe Bu Dhadapan.
Sawetara kuwi,amargakeselen Dewi Sekartaji akhire semaput ing alas.banjur wis tangi,Dewi Sekartaji ora ngerti dheweke ana ing ngendi.Dewi Sekartaji mlaku-mlaku lan weruh villa kang apik ing pinggir alas.Dewi Sekartaji lansung marani villa kuwi.

ADEGAN 1
Dewi Sekartaji : “ Kulanuwun.....Permisi.....Spada.....! ”
Dewi Biru : “ (mbuka lawang) Kowe sapalan arep ketemu sapa ? ”
Dewi Sekartaji : “ Kula Dewi,kula niki kesasar ing mriki.Kula nyuwun ijin kangge tinggal ing mriki lan kula nyuwun dadekaken kula niki adhine sampeyan,please... ”
Dewi Biru : “ Whattt? Arep dadi adhiku ? Sorrryy ya,omah iki wis kebak ! ”
Dewi Sekartaji : “ Please,kula purun dikengken napa mawon. ”
Dewi Biru : “ Plas plis,plas plis,mbok kira aku onde-onde ceplis apa? Lunga wae kana ! ”



Tapi Dewi Skartaji tetep meksa. Akhire ibune Dewi Biru melu metu.
Bu Wati : “ Ana apa tha iki kok ribut-ribut? (ngampiri Dewi Sekartaji) Lho,sapa iki ? Ayu banget kowe tha, nduk...? ”
Dewi Sekartaji : “ Bu,kula Dewi,kula niki mboten gadhah griya.Kula nyuwun didadosaken anggota ing keluwarga niki,Please...
Bu Wati : “ Yo wis,kowe mlebu dhisik. Ayo ! ”
Dewi Pink : “ Alah,Bu..Ora ana gunane nanggepi dheweke. ”
Dewi Biru : “ Iya,,lagian ing kene wis akeh wong wadon,Bu ! ”

Bu Wati meneng lan mikir-mikir.
Bu Wati : “ Yo wis,nduk cah ayu.Kowe intuk tinggal ing kene.Tapi kowe kudu ngrewangi gawean ing omah iki ya,nduk? ”
Dewi Sekartaji : “ Inggih,Bu.Maturnuwun...Maturnuwun sanget,Bu ! ”
Bu Wati : “ Ya.By the way,jeneng lenkapmu sapa tha nduk? ”
Dewi Sekartaji : “ Asmanipun kula Dewi,Bu! ”
Bu Wati : “ Mmm...amarga klambimu kuning-kuning,kowe tak undang Dewi Kuning.Lha nak iki mbakyu-mbakyumu,iki Dewi Biru lan iki Dewi Pink.”

Akhire Dewi Sekartaji tinggal ang omahe Bu Wati la asmane diganti dadi Dewi Kuning,nanging ing kana Dewi Sekartaji kerep dikongkoni Dewi Biru lan Dewi Pink.
Dewi Pink : “ Dewi Kuning,Dewi Kuning ! ”
Dewi Kuning : “ Dalem, wonten punapa mbak? ”
Dewi Pink : “ Kumbahna sandhangan reged iki ing kali,aja ing mesin cuci ! ”
Dewi Biru : “ Jupukna banyu kanggo aku adus lan yen wis bar gosokke klambi klambiku nganthi alus,aja nganthi aku weruh yen klambi klambiku pada lecek ya ! ”
Dewi Kuning : “ Inggih mbak...! ”
Bu Wati : “ Dewi Kuning, ayo cepet nyapu jogan lan latare kae. ”
Dewi Kuning : “ Inggih Bu...! ”